Κάτι σαν τοπική ατραξιόν είναι οι πελαργοί του Αιγινίου που τέτοια εποχή κάθε χρόνο επιστρέφουν στις φωλιές τους μετά από ένα μακρύ ταξίδι αρκετών χιλιάδων χιλιομέτρων.
Στο Αιγίνιο λοιπόν έχουμε πιάνω από 40 ενεργές φωλιές με κατά μέσο όρο τρεις νεοσσούς το χρόνο.
Άγνωστο μέχρι σήμερα για ποιο λόγο επιλέγονται συγκεκριμένες περιοχές από τους πελαργούς που φαίνεται να προτιμούν ιδιαίτερα την ευρύτερη περιοχή του Δέλτα Αξιού- Λουδία- Αλιάκμονα για να στήνουν τις μεγαλοπρεπείς φωλιές τους πάνω σε κολώνες της ΔΕΗ.
Οι κάτοικοι του Αιγινίου έχουν συνηθίσει πλέον να μοιράζονται το χωριό τους με τα συμπαθή πτηνά και χαίρονται ιδιαίτερα τέτοια εποχή όταν επιστρέφουν και πάλι στις φωλιές τους και κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους προκειμένου να φιλοξενήσουν τα όμορφα πουλιά, διότι γνωρίζουν καλά τα οφέλη που τους προσφέρουν.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα λελέκια, εκτός όλων των άλλων, εξολοθρεύουν τα επιβλαβή έντομα, τις σαύρες, τα ποντίκια των αγρών και τα φίδια, διατηρώντας παράλληλα και την ισορροπία στο οικοσύστημα της περιοχής.
