Μια «κιβωτός» φέρεται πως ναυάγησε και εξακολουθεί να φέρεται πως ναυαγεί σε πανελλήνια μετάδοση, δια μέσω των συμβατικών και των διαδικτυακών μέσων μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης.
Ποιος ακριβώς όμως είναι αυτός που ναυαγεί αυτή τη στιγμή; Η χ ή ψ μέχρι πρότινος θεωρούμενη χαρισματική και εξαιρετική προσωπικότητα η οποία δημιούργησε ένα brand name, ένα trademark, μια επωνυμία εν πάση περιπτώσει συνυφασμένη με την παιδική προστασία και την προστασία της μητέρας; Η persona ενός κληρικού μπρος στο έργο του οποίου μέχρι πρότινος χριστιανοί και μη βγάζαμε το καπέλο μας και το ξαναφορούσαμε ανακουφισμένοι πιστεύοντας ότι υπάρχουν ευτυχώς αυτοί και αυτές που νοιάζονται για το παιδί που βρίσκεται σε κίνδυνο;
Όχι, αυτή είναι μια πρώτη επιφανειακή ανάγνωση. Το τι ήταν ή είναι αυτοί οι άνθρωποι του συγκεκριμένου Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού, μένει να διερευνηθεί και να αποδειχθεί από τις Αρχές.
Ναυάγησε ένα κράτος το οποίο δια μέσω των εισαγγελικών του αρχών έστελνε παιδιά σε κίνδυνο, σε δομές που φέρονται να υπήρξαν από ελλιπείς έως και κακοποιητικές για τα παιδιά αυτά. Ένα κράτος που ως στοιχειώδη υποχρέωση, καθήκον ή ακόμη και λόγο ύπαρξης θεωρητικά έχει – μεταξύ άλλων- την προστασία της νεότητας, των βρεφών, των νηπίων, των παιδιών και των εφήβων που βρίσκονται σε κίνδυνο ή/και σε μεγάλη ανάγκη.
Το μεγάλο μας ναυάγιο, ή αλλιώς το ελληνικό κράτος στάθηκε για άλλη μια φορά κατώτερο των περιστάσεων. Ανίκανο, ελλιπές, δυσκίνητο και αργό απογοήτευσε αυτά τα παιδιά με το χειρότερο τρόπο και δεν είναι η πρώτη φορά. Τα παιδιά των μη προνομιούχων, τα παιδιά των φτωχών, αυτά που έτυχε να γεννηθούν και να προέρχονται από τα όποια περιβάλλοντα, είναι αυτά που συνήθως βρίσκονται εκτεθειμένα από την κρατική απουσία και ανικανότητα.
Αυτά τα παιδιά που λόγω των κινδύνων και των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν στα οικεία τους περιβάλλοντα, απομακρύνθηκαν με απόφαση του κράτους για να προστατευτούν εκτέθηκαν σε περιβάλλον που φέρεται να είναι τουλάχιστον προβληματικό και το δίχως άλλο χρήζει ενδελεχούς πολυεπίπεδης έρευνας. Αυτό το κράτος που αποθησαυρίζει τόσους φόρους από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, απέτυχε να προστατέψει το κομμάτι της κοινωνίας που χρήζει της μεγαλύτερης προστασίας, τα παιδιά. Αυτό το κράτος, για άλλη μια φορά φαίνεται να είναι κράτος-ναυάγιο.

Τσερτεκίδης Γεώργιος
Υπ. Δρ. Κοινωνικών Επιστημών
ΜΑ Κοινωνιολογίας
Πολιτικός Επιστήμων