«Επιτέλους έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα – Είμαι ευγνώμων».

H ανάβαση στον Όλυμπο με άφησε κάπως σιωπηλή, καθώς κατέβαινα από το βουνό περπατώντας μέσα στο «δάσος της σιωπής», άκουγα τα βήματά μου και ήταν ήσυχα. Ακόμα κι εγώ ήμουν ήσυχη. Αυτή η εσωτερική φωνή που όλοι έχουμε, ήταν απλά ένας σιωπηλός, ήρεμος ψίθυρος, ένιωσα γαλήνια, ξεκάθαρη κι απίστευτα ευγνώμων… Όλοι έχουμε τα βουνά μας να σκαρφαλώσουμε στη ζωή. Η πεζοπορία μου στον Όλυμπο, ήταν μια εμπειρία εξαγνισμού και κάθαρσης».