Όλυμπος

Είναι Πρωτομαγιά, κι ένας πατέρας με τέσσερα παιδιά έχουν εγκλωβιστεί σε ένα οροπέδιο του Ολύμπου, που χτυπιέται από θύελλες και έχει πολύ επικίνδυνες πλαγιές, ακόμη κι για χιονοστιβάδες, σε υψόμετρο 2.700 μέτρων. Βρίσκονταν εκεί για ένα ολόκληρο βράδυ και χοροπηδούσαν, για να καταφέρουν να ζήσουν. Το επόμενο πρωί βρέθηκαν ζωντανοί, εν μέσω χιονοθύελλας.

Αυτή είναι μία ιστορία από τις εκατοντάδες επιχειρήσεις διάσωσης που έχει συμμετάσχει ο Ζαφείρης Τρόμπακας, διευθυντής Εκπαίδευσης της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, κι δεν εξελίχθηκε σε τραγωδία. «Το συναίσθημα κάθε φορά είναι τόσο έντονο, ειδικά όταν εντοπίζουμε τους ορειβάτες ζωντανούς. Αυτό το φτερούγισμα στην καρδιά, δεν μπορεί να το περιγράψει κανείς με λόγια. Όλα τα περιστατικά είναι διαφορετικά, κι ακόμη και μία δρασκελιά στον δρόμο για την κορυφή, μπορεί να αποβεί μοιραία» αναφέρει ο ίδιος στο ThessToday.gr.

Το βουνό των Θεών δεν θεωρείται από τα εύκολα της Ελλάδας, κι το τελευταίο διάστημα σύμφωνα με τον κ. Τρόμπακα, τα ατυχήματα έχουν αυξηθεί, ενώ κάποια από αυτά ήταν και θανατηφόρα. Ο τελευταίος άνθρωπος που έχασε την ζωή του στον Όλυμπο, προστέθηκε στη μαύρη λίστα μόλις χθες, με τη σύζυγό του να ειδοποιεί τις αρμόδιες αρχές. «Ακόμη και φέτος που υποτίθεται πως πολλοί έχουν μάθει τους κινδύνους του βουνού, τους υποτιμούν και θέλουν να κάνουν, με απλά λόγια, ταρζανιές. Εκτός αυτού, η έλλειψη εξοπλισμού αλλά και η ραγδαία αύξηση της επισκεψιμότητας, είναι οι τρεις λόγοι για την αύξηση των ατυχημάτων στον Όλυμπο, κι είναι σίγουρο πως αυξηθούν ακόμη περισσότερο».

Τα αίτια της αύξησης των ατυχημάτων στον Όλυμπο 

Ο κ. Τρομπάκας επισημαίνει ότι τα ατυχήματα αυξάνονται αναλογικά με την αύξηση των επισκεπτών στον Όλυμπο. Πλέον, ακόμη και τις καθημερινές τα καταφύγια είναι γεμάτα, ενώ πριν κάποια χρόνια ήταν μόνο το Σαββατοκύριακο, οπότε η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική. «Αυτή η αύξηση φυσικά έχει δημιουργήσει μία πληθωριστική κατάσταση και στις κορυφές, οπότε τα ατυχήματα είναι ακόμη πιο εύκολα να γίνουν. Ο ορεινός τουρισμός έχει αναπτυχθεί ραγδαία, κι είναι αναμενόμενο πως ο Όλυμπος θα βρίσκεται στις τοπ επιλογές του κόσμου και λόγω της ιστορίας του».

Παράλληλα, οι περισσότεροι τουρίστες δεν γνωρίζουν τους κινδύνους που υπάρχουν στο βουνό, κι παρουσιάζονται χαλαροί και άνετοι, και ξεκινούν να ανεβαίνουν. Λίγη ώρα αργότερα, σύμφωνα με τον κ. Τρόμπακα, σίγουρα θα ενημερώσουν για κάποιο ατύχημα. Το πιο επικίνδυνο σημείο στον Όλυμπο θεωρείται η θέση Λούκι, τα τελευταία μέτρα πριν από την υψηλότερη κορυφή του, τον Μύτηκα, όπου έχουν χάσει τη ζωή τους τα περισσότερα άτομα. Μεγάλη επικινδυνότητα παρουσιάζουν επίσης η δεύτερη υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, το Στεφάνι, καθώς και η Κακόσκαλα. «Πρέπει να είμαστε όλοι προσεκτικοί και να ενημερωνόμαστε για τα βουνά που πρόκειται να ανέβουμε. Κι εμείς ως ορειβάτες ξεκινήσαμε, κι μέσω του χόμπι μας προσπαθούμε να προσφέρουμε στην κοινωνία, αλλά και οι πολίτες πρέπει να έχουν στο μυαλό τους πως ένα λάθος βήμα, μπορεί να είναι και το τελευταίο, κάτι που είναι πολύ σοβαρό».

Σύμφωνα με στοιχεία, μόνο στον Όλυμπο την τριετία 2017-2019 καταγράφηκαν 72 ατυχήματα και 8 θάνατοι (δύο το 2017, δύο το 2018 και τέσσερις το 2019). Η έλλειψη κράνους, σύμφωνα με τον κ. Τρόμπακα, για παράδειγμα είναι μία από τις συχνότερες αιτίες ατυχημάτων. Έχουν καταγραφεί τουλάχιστον δέκα θάνατοι ορειβατών που προήλθαν από κακώσεις στο κεφάλι, θάνατοι που πιθανότατα θα είχαν αποφευχθεί αν φορούσαν κράνος. «Τον προηγούμενο μήνα, ένας γλίστρησε και κατρακύλησε από τη μύτη του Μύκητα, αλλά επειδή φορούσε κράνος σώθηκε. Σε αντίστοιχο περιστατικό που δεν υπήρχε το κράνος, είχαμε νεκρό. Ο απαιτούμενος εξοπλισμός σώζει ζωές».

Βέβαια, σύμφωνα με τον ίδιο ο κυριότερος λόγος των ατυχημάτων είναι η ανθρώπινη υπέρβαση, δηλαδή, η υποτίμηση της δυσκολίας των συνθηκών του βουνού και η απόλυτη εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο κομμάτι. «Ακόμη και η έλλειψη εμπειρίας παίζει μεγάλο ρόλο. Πολλοί ορειβάτες δεν γνωρίζουν πως να αντιμετωπίσουν μία δύσκολη κατάσταση στην οποία θα εγκλωβιστούν, ή κάνουν παράτολμες κινήσεις γιατί έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Ας μην υπερεκτιμούμε τις δυνατότητές μας, κι ας φτάνει ο καθένας στο σημείο που μπορεί, δεν χρειάζεται να έχουμε κι άλλες τραγωδίες στα βουνά μας».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΧΑΪΝΑ