Η ώρα πέρασε χωρίς να μιλήσω, ακούγοντας για τις μεγάλες επιτυχίες των αθλητικών Σωματείων του τόπου μας.
Θυμηθήκαμε ότι η ομάδα ποδοσφαίρου του Αιγινιακού, μετρώντας 50 χρόνια από την ίδρυσή της κατάφερε το 2013 να συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής κατηγορίας. Το επίτευγμα είναι τεράστιο, αναλογιζόμενοι τον πληθυσμό του τόπου! Αγωνίστηκε με κορυφαίες ελληνικές ομάδες (ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ-ΗΡΑΚΛΗΣ κ.α) και αναγνωρίστηκε ως υπόδειγμα ομάδας από την τότε Ε.Π.Ο. και FOOTBALLLEAGUE.
Στη συνέχεια, η ομάδα μπάσκετ του Αιγινιακού, αποτελούμενη κατά 90% από γηγενείς παίκτες, κατάφερε να αγωνιστεί το 2005 στην Β’ Εθνική κατηγορία. Ακόμη μία μεγάλη επιτυχία για μία μικρή ομάδα.
Ακολούθησε η τεράστια επιτυχία της ομάδας volley της Νίκης Αιγινίου που κατάφερε δύο φορές, ξεκινώντας το 2012, να αγωνιστεί στα σαλόνια της Volley League! Είχα την τύχη να αγωνίζομαι στο Σύλλογο μέχρι το 2008, όπου και καταφέραμε την άνοδο στην Α2 κατηγορία. Η συνέχεια ήταν λαμπρή… Αγώνες με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, Άρη, Ηρακλή και άλλες ομάδες.
Ο ορισμός της επιτυχίας!
Η ομάδα ποδοσφαίρου του Κολινδρού τη δεκαετία του 1990 αγωνιζόταν στη Β’ Εθνική κατηγορία σ’ έναν όμιλο Πανελλήνια και το έκανε επιτυχώς με πολύ καλή πορεία.
Η Πύδνα Κίτρους το 2015 αγωνίστηκε στη Γ’ Εθνική κατηγορία και κατάφερε να στεφθεί Κυπελλούχος Ερασιτεχνών Ελλάδος.
Η Πύδνα Κίτρους….(!) μία ομάδα ενός χωριού του Δήμου Πύδνας Κολινδρού!
Κλείσαμε την κουβέντα με τους αθλητές που ξεχωρίσανε μέσα στα χρόνια, φόρεσαν τη φανέλα της Εθνικής ομάδας και κατάφεραν να αγωνίζονται σε μεγάλα Σωματεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης αλλά και του εξωτερικού.
Όλοι από την ίδια αφετηρία, τις ακαδημίες των ομάδων του τόπου μας.
Έκπληκτος λοιπόν, άκουσα τα κατορθώματα των αθλητικών συλλόγων του τόπου μου την εικοσαετία 1995-2015. Είναι εντυπωσιακό το πώς κατάφεραν ομάδες από ένα τόσο μικρό Δήμο να ξεχωρίσουν. Διαφημίστηκε ο τόπος μας σ’ όλη την Ελλάδα.
Κόσμος επισκέφτηκε τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου και τα Σαββατοκύριακα, στις αγωνιστικές, γέμιζε κόσμο κάθε χωριό, κάθε πλατεία.
Δυστυχώς όμως προσγειωνόμαστε στο σήμερα. Πού βρίσκονται οι ομάδες αυτές; Ποιος είναι υπεύθυνος για την σταδιακή πτώση των τοπικών ομάδων την τελευταία δεκαετία; Γιατί δεν καταφέραμε να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά τις τεράστιες επιτυχίες της εικοσαετίας;
Ο αθλητισμός παράγει πολιτισμό.
Οφείλουμε να τον διαφυλάττουμε και να τον προστατεύουμε. Είναι ένα από τα δυνατά σημεία αυτού του τόπου. Μένει όμως πάντοτε ανεκμετάλλευτος ή αντικείμενο αναποτελεσματικών επιλογών. Στόχος όλων μας πρέπει να είναι η εξέλιξη του τοπικού αθλητισμού και όχι η τοποθέτησή του στις παρακαταθήκες της ιστορίας.
Ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής και ο Δήμος οφείλει να διαμορφώσει τις συνθήκες που θα βελτιώσουν στην πράξη την ανάπτυξη του.
Η έμπρακτη στήριξη των αθλητικών Συλλόγων και η επένδυση στις αθλητικές εγκαταστάσεις πρέπει να κατέχουν κορυφαία θέση στην ατζέντα των αρμόδιων φορέων του τόπου.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία που εκφράζεται μέσα από τους Συλλόγους, υπάρχει. Αν αναλάβει ο Δήμος το μερίδιο που του αναλογεί, σίγουρα θα ξανά ζήσουμε τις ίδιες επιτυχίες!
Φίλε Γιώργο σε ευχαριστώ
