Ε. Σκούφα
Ακόμη και η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων αποτελεί χρονικό πεδίο άσκησης νεοφιλελεύθερης υπερσυγκεντρωτικής πολιτικής για την κυβέρνηση της ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη, καθώς με ΦΕΚ που εκδόθηκε στις 23/12 καταργήθηκαν 7 Φορείς Διαχείρησης Προστατευόμενων Περιοχών του δικτύου Natura 2000, μεταξύ αυτών και του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου!
Αυτό σημαίνει ότι όλες οι γνωμοδοτήσεις για έργα στην προστατευόμενη περιοχή του Ολύμπου θα βγαίνουν με «γαλάζια κριτήρια», μιας και οι διοικήσεις θα βρίσκονται πλέον μόνο στην Αθήνα!
– Θα «μείνουν στον αέρα» όλοι οι εργαζόμενοι μιας και έχουν σταματήσει οι προσλήψεις που είχαν προγραμματιστεί για το 2019 με απόφαση της παρούσας κυβέρνησης.
– Κανένας τοπικός φορέας δεν θα συμμετέχει πλέον στην διοίκηση των φορέων, δεν εξασφαλίζεται πλέον το όφελος για τις τοπικές κοινωνίες κατά κανένα τρόπο. Για τη ΝΔ το φυσικό περιβάλλον δεν είναι τοπικός πόρος ανάπτυξης και κοινή περιουσία, αλλά ευκαιρία εξυπηρετήσεων «ημετέρων».
Η επιλογή που έχει η ΝΔ για το περιβάλλον και τη διαχείρισή του αλλά και η «εκτίμηση» που τρέφει για την τοπική αυτοδιοίκηση, τους παραγωγικούς φορείς και την ίδια την κοινωνία των πολιτών, οι οποίοι συμμετείχαν μέχρι σήμερα στις διοικήσεις των Φορέων, είναι ξεκάθαρη.
Την ενδιαφέρουν αποκλειστικά και μόνο οι «τακτοποιήσεις» και οι φωτογραφικές ρυθμίσεις.
Καθυστερεί τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες, που είχαν ανατεθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2019. Έτσι με την καθυστέρηση αυτή δεν έχουμε ξεκάθαρους κανόνες για τις χρήσεις γης και ολοκληρωμένη προστασία στις περιοχές Natura 2000.Ταυτόχρονα υπάρχει ελλιπής προστασία και διαχείριση, γεγονότα που μας οδήγησαν ήδη σε μία ευρωπαϊκή καταδίκη το 2020.
Με την τωρινή απόφαση της κυβέρνησης αλλά και με όσες ακολουθήσουν για την κατάργηση και των υπόλοιπων αποκεντρωμένων φορέων προστατευόμενων περιοχών, το ελληνικό φυσικό περιβάλλον, γίνεται φτωχότερο. Η διεθνής ταυτότητα της χώρας μας υποβαθμίζεται.
Η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση θα ακυρώσει άμεσα και θα αποκαταστήσει τη λειτουργία των 36 φορέων Προστατευόμενων Περιοχών της Ελλάδας, με υψηλά ποιοτικά και αναπτυξιακά κριτήρια, αλλά και με εξασφάλιση των εργαζομένων που σήμερα παραμένουν «υπό ομηρία».
