Ο θάνατος θα μας βρει κάποτε όλους, κανείς δεν γλιτώνει. Όμως, όταν έρχεται αιφνίδια σε νέους και καλούς ανθρώπους, αφήνει συντρίμμια.
Ο Γιάννης Μωϋσίδης ήταν ένας άνθρωπος με μεγάλη ψυχή, με πολύ καλό χαρακτήρα και αγάπη για τον τόπο του, τη βόρεια Πιερία. Παραδειγματικός σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών, πολύ αξιόλογος επαγγελματίας στην εκπαίδευση και συγκεκριμένα στη διδασκαλία της φυσικής αγωγής.

Πάντα ήταν ο ίδιος καλοσυνάτος και ευγενικός, αγαπητός σε όλους. Επί χρόνια μαζί με φίλους του προσέφερε εθελοντική εργασία για την προστασία του περιβάλλοντος και την αναβάθμιση της περιοχής του Θερμαϊκού, που τόσο λάτρευε. Πόσες ακτές καθάρισε μαζί με τον αδερφικό του φίλο Freddy Schmitt, στον οποίο είχε πει πως θέλει να χαρίσει το όνομά του σε έναν δρόμο που οδηγούσε σε παραλία της Μεθώνης.
Δίκαιος, εύστροφος, μια κινητή εγκυκλοπαίδεια ο ίδιος με τις άπειρες γνώσεις του επάνω σε όλα τα θέματα, όπως ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, περιβαλλοντικά. Όποιος καθόταν μαζί του για μια συζήτηση μάθαινε πολλά, είχε το χάρισμα της μεταδοτικότητας, δεν κρατούσε τη γνώση για τον εαυτό του. Δοτικός, φιλότιμος, δίκαιος, ένας γνήσιος Μεθωνιώτης, ένας μεγάλος Έλληνας.

Όλη η Πιερία θρηνεί την απώλεια του σπουδαίου ανθρώπου και συμπαρίσταται στην οικογένεια του.
Ευχόμαστε από καρδιάς να αναπαυτεί η ψυχή του και να έχουν δύναμη οι δικοί του άνθρωποι στη ζωή τους. Μακάρι να παραδειγματιστούμε όλοι από τη δράση του, να πολεμάμε ανιδιοτελώς, να προστατεύουμε το περιβάλλον, τη φύση και τον πολιτισμό.
¨ Η απώλεια ενός φίλου είναι σαν την απώλεια ενός μέλους του σώματος: Ο χρόνος μπορεί να απαλύνει τον πόνο της πληγής, αλλά η απώλεια δεν μπορεί να αποκατασταθεί.¨, Robert Southey, 1774-1843, Άγγλος ποιητής

Με βαθειά εκτίμηση,
Οι φίλοι του Γιάννη από τη βόρεια Πιερία