Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Έχουμε συνηθίσει να μάς δίνουν υποσχέσεις πολιτικοί μας προεκλογικά, τους λεγόμενους λαγούς με πετραχήλια, και μετά τις εκλογές να τις «ξεχνάνε», ή και να κάνουν εντελώς τα αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκαν.
Σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις χώρες, όταν αγοράζεις κάτι, οτιδήποτε κι να είναι αυτό, (π.χ. ένα πλυντήριο, ένα χωράφι, ένα χορτοκοπτικό μηχάνημα, έναν ηλιακό θερμοσίφωνα, ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι, κλπ.) και εξοφλείς την αξία του, αυτόματα και αυτονόητα γίνεσαι ιδιοκτήτης του. Και δεν χρωστάς πλέον τίποτα.
Εδώ στην Ελλάδα επινοήθηκε να χρωστάμε για τα ακίνητα που πληρώσαμε και τα εξοφλήσαμε. Κι αυτό οι πολιτικοί μας το βάφτισαν ΕΝΦΙΑ (Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων).
Εκτός από αυτό, είπαν ότι είναι κάτι προσωρινό και έκτακτο, και ότι σύντομα θα καταργηθεί. Αλλά δεν τον κατάργησαν. Συνεχίζουμε να πληρώνουμε για κάτι που δεν χρωστάμε.
Κι εκτός από αυτό, συνεχίζουμε να ψηφίζουμε αυτούς που επινόησαν και μάς υποχρεώνουν να συνεχίζουμε να πληρώνουμε τον ΕΝΦΙΑ.
Ο ΕΝΦΙΑ γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2011. Ο φόρος αυτός τελικά μόνο έκτακτος δεν ήταν. Έχει αλλάξει κατά καιρούς όνομα, μορφή, τρόπο υπολογισμού και καταβολής, αλλά παραμένει παρών, δώδεκα ολόκληρα χρόνια μετά μέχρι σήμερα, που έχουμε βγει και από τα μνημόνια.
Στις εκλογές του 2015 ο αρχηγός και οι υποψήφιοι του κόμματος, που κατόπιν ήλθε στην εξουσία, δεσμεύτηκαν κατηγορηματικά, μετά τις εκλογές να καταργήσουν τον «επαχθή φόρο» όπως τον ονόμασαν. Για την ακρίβεια, ότι θα τον πληρώνουν μόνο οι ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Όσοι πίστεψαν στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και στην κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, πολύ σύντομα προσγειώθηκαν στην σκληρή πραγματικότητα. Ο φόρος στην ακίνητη περιουσία δεν καταργήθηκε. Αντίθετα για εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενους φούσκωσε περισσότερο με τις νέες αντικειμενικές αξίες.
Ξαναμπήκε στο επόμενο προεκλογικό παιχνίδι το 2020 από τους δύο μοναμάχους, όταν οι μεν υποσχέθηκαν μείωση του κατά 200 εκατ. ευρώ και οι δεν την μείωση του κατά 30%, όπως και έγινε.
Το ζήτημα είναι ότι σήμερα κανείς δεν μιλάει πλέον για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ο οποίος όπως φαίνεται ήλθε για να μείνει. Είναι αυτό που λέει και η ελληνική παροιμία, «Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
