Καλοκαιρινό «πιπεράτο» του Καθηγητή Πιπερόπουλου

   Δεύτερο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου. προβλέπεται μίνι-καύσωνας σε όλη σχεδόν την Ελληνική Επικράτεια, έχουν πλημυρίσει ήδη οι παραλίες μας με τουρίστες ο αριθμός των οποίων θα καταγράψει φέτος νέο ρεκόρ αφίξεων και απόψε βράδυ Σάββατο, 8 Ιουλίου, με την ονομαστική ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, θα ολοκληρωθεί η 3-ήμερη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη που προέκυψε μετά της δεύτερη Κυριακή των Εθνικών εκλογών της 25ης Ιουνίου.

    Θα σας ξαφνιάσει το σημερινό κείμενό μου καθώς αποφάσισα να αποφύγω τους γνωστούς κοινωνικό-ψυχό-πολιτικούς μου προβληματισμούς και να σας καλέσω να θυμηθούμε, άρρενες και θήλεις όλων των ηλικιών, την λησμονημένη «γοητεία» του φλερτ!..

     Βιώνουμε μια εποχή πρωτόγνωρης έκρηξης στα «Μέσα Επικοινωνίας», με κάθε λογής social media, Internet και κινητά, με SMS και e-mails, αλλά το κλασικά γοητευτικό μέσο επικοινωνίας, το φλερτ, με στόχο τη ρομαντική προσέγγιση των δύο φύλων μπορεί πλέον να χαρακτηρισθεί ως «αγαθό σε ανεπάρκεια». 

     Θα έχετε ήδη διαπιστώσει αυτοπροσώπως, φίλες και φίλοι αναγνώστες, ότι η πάλαι ποτέ κραταιά αλλά συνάμα ευαίσθητη «γοητεία» του φλερτ οδεύει προς πλήρη αφανισμό. 

     Η λέξη έχει γαλλική προέλευση, σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά σημαίνει «ερωτοτροπώ» και σύμφωνα με κάποια άποψη κυριάρχησε στα αριστοκρατικά σαλόνια περασμένων εποχών όπου οι Κυρίες έκρυβαν τα πρόσωπά τους με τις βεντάλιες αφήνοντας τα μάτια τους να «παίζουν» με τα βλέμματα των ανδρών. Υπάρχει και η άποψη ότι το φλερτ αναφέρεται σε επιπόλαιους έρωτες… 

     Πριν αρχίσετε να αρθρώνεται κάθε λογής αιτιολογίες και ερμηνείες «παραμέλησης» του φλερτ θα σας προλάβω…

     Όχι, δεν προτίθεμαι να το «χρεώσω» και αυτό το κοινωνικό-ψυχολογικό γεγονός σε «Τρόικα και Θεσμούς» ούτε στα lockdown και τις υποχρεωτικές «μάσκες προφύλαξης από τον covid-19» ούτε βέβαια στο οικονομικό δράμα που βιώνουμε τα τελευταία 13 χρόνια με τις δεδομένες προεκτάσεις στα συστήματα αξιών και στον πολιτισμικό μας ιστό, καθότι ΔΕΝ συμβαίνει μόνο σε εμάς τους Έλληνες, τις Ελληνίδες και τα Ελληνόπουλα ούτε αποκλειστικά στην Ελλάδα. 

     Σύμφωνα με σχετικές έρευνες συναδέλφων μου του Πανεπιστημίου Stanford της Καλιφόρνιας, οι σύγχρονοι αρσενικοί σε ποσοστά που αγγίζουν το 50%, δηλώνουν ότι διακατέχονται από νευρικότητα όταν βρίσκονται σε παρέα γυναικών…

     Μη βιαστείτε, όμως, να μας λυπηθείτε, κυρίες και δεσποινίδες μου, καθώς, όπως προκύπτει από την έρευνα, και εσείς, τα θηλυκά, δεν μένετε πίσω…

     Οι επιστήμες της συμπεριφοράς πιστοποιούν ότι οι πρώτες εντυπώσεις που μας δημιουργεί ένας άνδρας ή μια γυναίκα στηρίζονται κατά 55% σε χαρακτηριστικά εμφάνισης, κατά 38% στον τρόπο ομιλίας και μόνο κατά ένα 7% στα «λόγια» που εκστομίζει ο ένας ή η άλλη παρτενέρ ενός φλερτ. 

     Τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο για εμάς τους άνδρες καθώς στη συντριπτική μας πλειονότητα αδυνατούμε να συλλάβουμε τα υπονοούμενα που κρύβει ο προφορικός λόγος και ακόμη περισσότερο όσα δεν λέγονται, αλλά εκφράζονται με τη «γλώσσα του σώματος», σε αντίθεση με τις γυναίκες, οι οποίες, όπως προκύπτει από ερευνητικά δεδομένα, είναι πολύ πιο ικανές ως δέκτες στη μετάφραση και κατανόηση των ποικίλων μηνυμάτων της «γλώσσας του σώματος». 

     Στην Ελλάδα της «ανεργίας» δεν αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες που έχουν οι άνδρες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, την Αμερική και τον Καναδά, όπου διατρέχουν πλέον τον κίνδυνο να κληθούν στο γραφείο του διευθυντή προσωπικού ή και μπροστά στο εισαγγελικό έδρανο με την κατηγορία της «σεξουαλικής παρενόχλησης».

     Έχουν, όμως, και οι γυναίκες τα δικά τους «ζόρια» καθώς, ενώ επιθυμούν να «φλερτάρουν», φοβούνται ότι θα επικριθούν και η συμπεριφορά τους θα παρεξηγηθεί για επίδειξη «ανάρμοστης σεξουαλικότητας».

     Ελπίδες στους λάτρεις της τέχνης του φλερτ δίνει η πρωτοπόρος σε θέματα ανθρώπινων σχέσεων «Αμερικανική Λέσχη Μοναχικών Ατόμων» προσφέροντας ειδικά σεμινάρια μύησης στη χαμένη τέχνη του φλερτ στην Αμερική, τον Καναδά, την Αγγλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 

    Κλείνοντας, να σημειώσω ότι και στον δικό μας, τον ελληνικό χώρο, όπως διαπιστώνω διαχρονικά από τις δικές μου σχετικές έρευνες, το φλερτ υπέστη τη φθορά του χρόνου και τα ελάχιστα «απομεινάρια» δεν οφείλονται τόσο αποκλειστικά και μόνο στην επιδεξιότητα κάποιων ανδρών όσο στην ανοχή κάποιων γυναικών, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι και στην προκειμένη περίπτωση τα περί «αδύνατου φύλου» φληναφήματα είναι, σε τελική ανάλυση, θέμα απλής παραφιλολογίας…

     Συνιστώ με αγάπη ως πανεπιστημιακός δάσκαλος και επιστήμονας της συμπεριφοράς στα νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, να αφήσουν στην άκρη τα κινητά και να «φλερτάρουν» ενώ ταυτόχρονα οι πιο προχωρημένοι στα χρόνια άνδρες και γυναίκες να θυμηθούμε το φλερτ…