Έφυγε από κοντά μας πριν από ένα μήνα ο Θωμάς Ξενιτιάδης, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα. Το Θωμά τον γνώρισα όταν εντάχθηκε στην επιτροπή Ειρήνης Κατερίνης τη δεκαετία του 1980 και μετά στο ΚΚΕ. Υπήρξε μέλος της νομαρχιακής επιτροπής του κόμματος. Ήταν υποψήφιος δήμαρχος Κατερίνης με πρόταση του ΚΚΕ στον ενιαίο Συνασπισμό, στις δημοτικές εκλογές του 1990, όμως οι συνδημότες μας είχαν άλλες προτεραιότητες μη εκλέγοντάς τον ούτε δημοτικό σύμβουλο !!!
Με την κρίση του 1991 και λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν συμμετείχε στα κοινά όπως πριν. Παρέμεινε όμως σταθερός οπαδός του κόμματος και αναγνώστης της εφημερίδας του, του Ριζοσπάστη.
Ο Θωμάς σύμφωνα με συμμαθητή του στο γυμνάσιο ήταν ένα επίπεδο πιο πάνω, από την άποψη των γνώσεων και της κρίσης, από τους υπόλοιπους συμμαθητές. Ποτέ όμως αυτή του η ικανότητα δεν υπήρξε αφορμή για αλαζονική συμπεριφορά και απαξίωση του άλλου.
Εντάχθηκε αναγκαστικά στη λεγόμενη «ελεύθερη αγορά» αργότερα, όμως για αυτόν τον ανθρωποφαγικό καπιταλιστικο χώρο ο Θωμάς ήταν πολύ καλόπιστος και τίμιος για να είναι «πετυχημένος».
Ο Θωμάς έπρεπε, και το άξιζε, να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου. Οι συγκυρίες δεν το επέτρεψαν. Παιδί φτωχής προσφυγικής οικογένειας από τον Πόντο, σωστός οικογενειάρχης, με τη μεγαλύτερη ίσως βιβλιοθήκη στην Κατερίνη , φανατικός «βιβλιοφάγος» .
Αυτά τα λίγα λόγια για το Θωμά Ξενιτιάδη είναι ένα ελάχιστο χρέος τιμής στην μνήμη αυτού του σπάνιου ανθρώπου, του ξεχωριστού επιστήμονα, του αγαπημένου φίλου.
Νίκος Σαλπιστής.
