Πάλι οι εργαζόμενοι έσωσαν την κατάσταση και όχι τα ανύπαρκτα ή τα συνεχώς χαλασμένα συστήματα διαχείρισης και ασφάλειας της κυκλοφορίας.

Ένα ακόμα περιστατικό που επιβεβαιώνει ότι, παρά τις φιέστες και τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης (την ίδια ώρα με το συμβάν ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών παρουσίαζε στο Υπουργικό Συμβούλιο παρουσία του πρωθυπουργού το νομοσχέδιο για την “Οργανωτική Μεταρρύθμιση του Σιδηροδρομικού Τομέα”), η μετακίνηση με τα τρένα παραμένει επικίνδυνη, η πολιτική του “πάμε και όπου βγει” είναι εδώ, τα “επόμενα Τέμπη” είναι εδώ και θα συνεχίσουν να είναι εδώ, όσο είναι εδώ η πολιτική που θυσιάζει την ασφάλεια των συγκοινωνιών στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Όσους νόμους και να ψηφίσουν, αφού θα υλοποιούν την πολιτική της απελευθέρωσης και εμπορευματοποίησης των μεταφορών της ΕΕ, δεν θα θεωρούν αναγκαία τα έργα εκσυγχρονισμού και συντήρησης, την εγκατάσταση συστημάτων ασφαλείας στην κυκλοφορία, τις προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού. Όλα αυτά θα μπαίνουν στη ζυγαριά του “κόστους – οφέλους” και δεν θα επιλέγονται.

Την ίδια στιγμή οι ίδιοι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί επιλέγουν να τροφοδοτούν με δισ. ευρώ τους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ με κόστος τη ζωή του ελληνικού και των γειτονικών λαών και για το όφελος των μονοπωλίων.

Σήμερα είναι αναγκαίο να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζομένων στον σιδηρόδρομο, στις μεταφορές, συνολικά των εργαζομένων και του λαού σε όλη τη χώρα για σύγχρονη, ασφαλή, φθηνή, τακτική συγκοινωνία μακριά από τις ράγες του κέρδους. Να δυναμώσει ο αγώνας για να μην θυσιάζονται οι βασικές καθημερινές μας ανάγκες, τα νοσοκομεία και τα σχολεία και να γίνονται φρεγάτες, πύραυλοι και αεροπλάνα για το ΝΑΤΟ. Να δυναμώσει ο αγώνας για να βγει η Ελλάδα απ’ του πολέμου τα σφαγεία!