Την εύσημον αυτή ημέρα όπου η Αγία μας Εκκλησία τιμά την Λύραν του Πνεύματος, τον Μέγα εν Οσίοις, τον κλεινόν Μάξιμον τον Ομολογητήν, ο νους μας στρέφεται σε δύο πρόσωπα οικεία και αγαπημένα.

Πρώτον, προς τον Πανοσιολογιώτατο Άγιο Καθηγούμενο της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής του Αγίου Διονυσίου, τον και καθοδηγητή και ακοίμητο αρωγό της Ιεραποστολικής μας Στέγης, τον Γέροντα Μάξιμο, τον απλό και πράο. Δεύτερον, προς τον Αδελφό μου και αδελφό μας (ας μου επιτραπεί) π.Μάξιμο τον νεώτερο, ο οποίος εκ νεότητος διακονεί την Ιεραποστολή, ακούραστος και ασταμάτητος κοντά στο Θεοφιλέστατο Γέροντα πατέρα μας Αγαθόνικο.

Τα πολλά λόγια που θα μπορούσαν να γραφτούν, ας γίνουν μια προσευχή και ένα κύριε ελέησον, για τον κόπο, την κούραση, την πνευματική αγωνία για τους αδελφούς μας εκεί και για το θεάρεστο έργο που επιτελείται. Σύσσωμη η Στέγη μας, εύχεται έτη πολλά και ευλογημένα και καλόν παράδεισο.

Ο Όσιος Μάξιμος ας πρεσβεύει και ας πολυετεί τον Γέροντα μας Μάξιμο να ποιμαίνει την πνευματική του μάνδρα και να μας ευλογεί καθώς και να μεριμνά για την Ιεραποστολή και ας δίδει κουράγιο στον π. Μάξιμο να εύχεται, να διακονεί, να βαφτίζει, να ιερουργεί, να ταΐζει, να ποτίζει, να γράφει και να υποστηρίζει το έργο στην μακρινή Τανζανία. 

Ταπεινώς, Υϊκώς και Αδελφικώς,

εκζητώ την ευχή σας! 

ΑΓ