(Του Μάρκου Μπόλαρη)

Καθαροδευτέρα σήμερα, 

κι αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής !

Καλή Σαρακοστή

Κι αρχή , εν ταυτώ, του Μάρτη !

Μα λείπει , 

είναι ποτέ δυνατόν,

να λείπει ο Μάρτης απ’ την Σαρακοστή ;

Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος,

καταπώς τον λέει ο Λαός,

πότε κλαίει, πότε γελάει ,

κι εάν θυμώσει, 

έ, τότες,

Μάρτης γδάρτης 

και κακός παλουκοκάφτης !

Οι μενεξέδες,

λεπτεπίλεπτοι, κομψοί, ιώδεις, ευώδεις, 

στολίζουν ήδη το παρτέρι της αυλής, 

δίπλα τους,

ζουμπούλια ξεπρόβαλλαν

από την παγωμένη γής του Φλεβάρη,

ζουμπούλια σε ταξιανθίες,

άσπρα , ρόζ και μαβιά, 

μενεξέδες και ζουμπούλια

και θαλασσινά πουλιά, 

της Άνοιξης εμπροσθοφυλακή,

κρατούν τα χιόνια στα βουνά , 

ευτυχώς 

να γεμίσουν οι ταμιευτήρες νερό 

μενεξέδες και ζουμπούλια,

ωραίζει ο τόπος, 

κι ένας Λαός βασανισμένος 

της ομορφιάς μέτοχος,

τους χορούς των γενίτσαρων 

με τις μπούλες

το γαϊτανάκι πάλι στην πλατεία, 

τα χελιδονίσματα τραγούδησε,

την τζαμάλα της ευκαρπίας αναπαρέστησε

και τους φανούς άναψε, 

απόκρεψε,

τι πορεία κι αυτή στους αιώνες,

τι διαχρονία ,

τους χαρταετούς σήμερα,

παμπόρια τα λέμε και ψαλίδες

στα Σέρρας,

στους Μαρτιάτικους ουρανούς, 

φτερουγίζουν οι χήνες στη λιμνούλα,

κι οι ψυχές μας, 

μιά ανάσα, δικαιούνται, 

συνεχίζουμε, 

κι άς αγιριέψει ο Μάρτης,

μπορεί και να γδάρει τινές, 

μακάρι, γδάρτης αυτός,

παλιοτόμαρα τινές,

στην ευρωπαϊκή ανυποληψία εκτεθειμένοι,

τα όπλα και τα πυρομαχικά 

που στείλαμε στα βόρεια εμείς,

του ελληνικού λαού βιός,

να ιδούμε ποιός θα μας

τα ξεπληρώσει,

μιά ανάσα , η Καθαροδευτέρα,

ανηφορική η πορεία,

της Σαρακοστής, 

μέχρι το Πάσχα ,

κάντε υπομονή,

του Μαρτίου αι ειδοί κι ο Καίσαρας 

αλαζονικώς παρέβλεψε,

το γνώριζαν όμως οι Ρωμαίοι,

δεν αιφνιδιάστηκαν,

για την σφαγή,

που γένηκε στη Σύγκλητο,

καθώς ο Αρτεμίδωρος ο Κνίδιος

Έλλην σοφιστής,

σημείωμα καθ’ οδόν του είχε εγχειρίσει

κι ο Αλεξανδρινός επ’ αυτού

σχολιάζει

«Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια•

έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,

τότε κυρίως πρόσεξε σαν βγεις στον δρόμον έξω,

εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία…»

Κωνσταντίνος ο Καβάφης, έγραψε,

αδέρφια, 

συνεχίζουμε,

με έγνοια,

Καλή Ανάσταση !