Κατά την διάρκεια την θητείας μου ως Περιφερειακός Σύμβουλος Πιερίας και την επαφή που είχα με τους πολίτες του Νομού μας διαπίστωνα την κοινωνία να βρίσκεται σε ένα τέλμα. Ήθελε κάτι να γίνει για να αλλάξει αυτήν η κατάσταση αλλά δεν ήξερε τι. Σκεπτόμενος τι θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε και να κάνουμε αναρωτήθηκα καταρχήν τι θα μπορούσε να κάνει το κεντρικό κράτος. Μετά από ώριμη σκέψη διαπίστωσα ότι το κεντρικό κράτος για την Πιερία δεν μπορούσε να κάνει πολλά ή και τίποτα.
Οι πόροι που βρίσκονται στο Νομό μας έπρεπε να αξιοποιηθούν από τους τοπικούς φορείς μέσα από την συνεργασία όλων, γι’ αυτό και, πέρα από τις τυπικές αρμοδιότητες που έχει η Περιφέρεια και οι Δήμοι, επέμενα πάντα στον συντονισμό και την ανακατεύθυνση των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Έλεγα δηλαδή ότι με
πρωτοβουλίες της τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να χτίσουμε πολλά μικρά σχέδια γύρω από τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας και ένα μεγάλο σχέδιο που θα τα ενοποιεί ώστε με την συνεργασία όλων μας να πετυχαίνουμε στόχους για την κοινωνία και τον τόπο μας.
Το κεντρικό κράτος λίγα μπορούσε να κάνει για τον Όλυμπο, ενώ όσα γίνονται επαφίονται στις φιλότιμες προσπάθειες εθελοντών και των ανθρώπων του βουνού. Το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης μπορεί να μιλήσει για την μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και για τυχόν αποζημιώσεις από φυσικές καταστροφές, αλλά η καθετοποίηση της παραγωγής, το άνοιγμα νέων αγορών, η χρήση σύγχρονων τεχνολογιών προσαρμοσμένων στις τοπικές ιδιαιτερότητες είναι δουλειά δικής μας σε τοπικό επίπεδο. Το υπουργείο τουρισμού και ο ΕΟΤ μπορούν να εντάξουν την Πιερία σε ένα πρόγραμμα γενικής προβολής της χώρας μας, αλλά οι δυνατότητες ανάπτυξης του τουρισμού σε νέες αγορές, η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού είναι προοπτικές που μπορούν να δοθούν από πρωτοβουλίες και συνεργασία κυρίως σε τοπικό επίπεδο.
Λέμε ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται μία αναγέννηση που αυτήν με τη σειρά της θα σημάνει την αναγέννηση της χώρας. Χρειάζεται δηλαδή ένα πολιτικό σχέδιο για την χώρα που θα δώσει πνοή σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και θα αναπτύξει το πλήθος των πλουτοπαραγωγικών πόρων που διαθέτει η χώρα μας και η κάθε περιοχή ξεχωριστά.
Αυτό που κάνει ο Παύλος Γερουλάνος ως υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν λέει απλά ότι θα κερδίσει τον κ. Μητσοτάκη, αλλά καταθέτει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την διοίκηση του κράτους και το παραγωγικό μοντέλο που έχει ανάγκη η κοινωνία και που θα δημιουργήσει αυτό το πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία.
Αυτό που λέει ο Παύλος Γερουλάνος είναι ότι η εξουσία στην χώρα μας είναι υπερσυγκεντρωμένη στο Μέγαρο Μαξίμου και ίσως σε κάποιους υπουργούς γύρω από αυτό. Αυτό έχει σαν συνέπεια και οι διαθέσιμοι πόροι της χώρας να συγκεντρώνονται γύρω από εκεί. Στον αντίποδα, αυτό που προτείνει και που έχει ανάγκη η χώρα μας είναι η εξουσία αυτήν να μεταφερθεί κοντά στην κοινωνία και στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους ώστε να τους επιτρέπει να αναπτυχθούν. Εκεί πρέπει να διανεμηθούν και οι διαθέσιμοι πόροι της χώρας. Στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα επιμελητήρια, στους συνεταιρισμούς, στα εργατικά κέντρα. Όσο πιο κοντά στην κοινωνία θα μεταφερθεί η εξουσία και οι διαθέσιμοι πόροι τόσο περισσότερο θα ανθίσουν οι διαθέσιμοι πόροι και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας.
Αυτήν είναι η κεντρική ιδέα, όμως αυτήν με τη σειρά της απαιτεί και ένα ανάλογο κόμμα που θα δουλέψει αυτήν την κεντρική ιδέα. Ένα κόμμα που δεν θα αποκλείει ανθρώπους για να μπορεί να έχει ο Πρόεδρος τον έλεγχο της εξουσίας, αλλά ένα κόμμα που θα συνθέτει και θα αξιοποιεί τις διαθέσιμες δυνάμεις του ώστε να υπηρετήσει αυτό το σχέδιο. Ένα κόμμα που θα φτιάχνει ομάδες εργασίας με συγκεκριμένους στόχους ώστε να χτίσει και να επικοινωνήσει αυτό το όραμα που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία και η χώρα μας. Και αυτό είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό του Παύλου Γερουλάνου.