Tης Δομνίκης Καράντζιου,
Λίγες μέρες πριν τον εορτασμό της Επετείου της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, στις 17 του Νοέμβρη, η συγγραφέας Αλεξάνδρα Μητσιάλη επισκέφτηκε την Κατερίνη στις 8 του μηνός στο πλαίσιο παρουσίασης του βιβλίου της “Οι μέρες που δακρύζουν” στο βιβλιοπωλείο ΝΕΣΤΩΡ.
Για τη συγγραφέα μίλησε η Δομνίκη Καράντζιου, συγγραφέας και ραδιοφωνική παραγωγός. Μαθητές του Μουσικού Σχολείου συνόδευσαν με τη φωνή, την κιθάρα και το ακορντεόν την εκδήλωση.
Η φιλόλογος και εκπαιδευτικός Έλσα (Ελισάβετ) Σφέτσα μίλησε για το βιβλίο και μαζί με τη συγγραφέα έπλεξαν μια συζήτηση γεμάτη ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και σημαντικές πληροφορίες, καθώς το βιβλίο βασίζεται σε αληθινά ντοκουμέντα και ανθρώπινες ιστορίες.
Κι ήταν τόσο μεστά, τόσο σημαντικά, τόσο αφυπνιστικά όσα ακούσαμε από τη συγγραφέα που αξίζει να αναφερθούμε σε κάποια από αυτά.
Για τα λογοτεχνικά βιβλία … Είναι το θέμα και αυτό που θέλει να πει ο συγγραφέας, ο τρόπος που γράφει, η γλώσσα που χρησιμοποιεί, τα πρόσωπα που δεν στέκουν προσχηματικά σαν σκιές, που σε πείθουν για αυτό που είναι και που κάνουν και τέλος το κείμενο έχει μια δύναμη και θερμότητα και σε συμπαρασύρει να ταξιδέψεις μέσα σε αυτό…
Για τη φιλαναγνωσία και πώς αυτή μπορεί να καλλιεργηθεί…Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον με βιβλιοθήκες και κανείς δεν μου έλεγε πως αυτό το βιβλίο δεν είναι για την ηλικία σου, κατηγοριοποιήσεις που έχουν γίνει καθεστώς σήμερα και τις οποίες δεν θα συμβούλευα τους μαθητές μου να ακολουθούν, γιατί η λογοτεχνία είναι τέχνη και τα πιο δύσκολα πράγματα η τέχνη τα παρουσιάζει με άλλο τρόπο…
Σχετικά με τα ιστορικά βιβλία … Ο συγγραφέας μπορεί να διακτινίζεται, να ταξιδεύει εκεί όπου θέλει να ταξιδέψει, να έχει την ικανότητα να μπαίνει μέσα στα γεγονότα και στους ανθρώπους, στα κοστούμια των ανθρώπων με τα οποία δεν έχει συμβιώσει ποτέ…
Για τους νέους του σήμερα …Τα σύγχρονα παιδιά δεν είναι χαμένη υπόθεση, δεν πιστεύω ότι οι οθόνες τα έχουν καταστρέψει. Σε κάθε εποχή, όπως και στα χρόνια της δικτατορίας, έχουμε την τάση να συγκρίνουμε τους νέους με τους ενήλικες, ότι είναι αποτραβηγμένα, αδιάφορα, βολεμένα και ότι δεν πρόκειται να αντιδράσουν. Μόνο που ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι δημιουργούμε τις ανθρώπινες στιγμές αλλά και οι ιστορικές στιγμές δημιουργούν τους ανθρώπους που στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Δεν πρέπει να είμαστε αυστηροί με τα παιδιά αν δεν είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας ως ενήλικες…
Και για τους ήρωες, αυτούς που αλλάζουν τον ρου της ιστορίας … Στη σημερινή εποχή ίσως δεν είναι εύκολο να ορθώσουμε το ανάστημα και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας παρά το ότι δυσκολευόμαστε στη ζωή και στην καθημερινότητα. Υπάρχει όμως μία πύκνωση, μια ποσοτική συσσώρευση που κάνει την ποιοτική διαφορά. Σε αυτήν την πύκνωση οι άνθρωποι αναμετρώνται με τον εαυτό τους και με τις στιγμές και βγάζουν από μέσα τους κάτι που υπήρχε, αλλά δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις να εκφραστεί. Δεν υπάρχει ένα καλούπι ηρωισμού μέσα στο οποίο μπαίνουν οι άνθρωποι, ότι κάποιοι το έχουν και κάποιοι όχι. Είναι αυτή η στιγμή η οριακή που κάνει τους ανθρώπους να εκφράσουν αυτό που υπάρχει μέσα τους ώστε εμείς μετά να τους αποκαλέσουμε ήρωες.
Στον σύνδεσμο https://www.youtube.com/watch?v=fKAcf1Hm-jw μπορεί κανείς να δει και να ακούσει όλη την παρουσίαση.
Το βιβλίο “Οι μέρες που δακρύζουν” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ και διακρίθηκε με
Χρυσή Λίστα ELNIPLEX
Best of the Best – Χρυσή Λίστα ELNIPLEX
Βραχεία λίστα – Ελληνικό Τμήμα ΙΒΒΥ – Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
Βραχεία λίστα – Βραβεία λογοτεχνικού περιοδικού “Ο Αναγνώστης”.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη μεγάλωσε στην Κέρκυρα και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και διδάκτορας Παιδαγωγικής. Εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και κατά περιόδους στην Τριτοβάθμια. Γράφει βιβλία για παιδιά, μυθιστορήματα για νέους και ενήλικες, δημοσιεύει διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά, συμμετέχει σε συλλογικά έργα και κατά καιρούς αρθρογραφεί στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο. Επίσης, διδάσκει Δημιουργική Γραφή και εμψυχώνει Λέσχες Ανάγνωσης.
Το μυθιστόρημά της «Θα σε σώσω ό,τι κι αν γίνει» τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για Νέους το 2014, ενώ το μυθιστόρημα της «Ξυπόλυτοι Ήρωες» τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για Νέους το 2017 και απέσπασε, επίσης, το Βραβείο Νεανικού Μυθιστορήματος από το ελληνικό τμήμα της IBBY την ίδια χρονιά.
Πολλά βιβλία της ήταν υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας: Το Αστερόσπιτο 2009, Με λένε Νιλουφέρ 2012, Η κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο 2013, Το υπόσχομαι 2013, Θα σε σώσω ό,τι κι αν γίνει 2014, Μπάλα Μπαλαρίνα 2016, Ξυπόλυτοι Ήρωες 2016 καθώς και για άλλα βραβεία: Το Αστερόσπιτο και Η Νύχτα των Πυγολαμπίδων λογοτεχνικό περιοδικό Διαβάζω 2008 και 2009 αντίστοιχα, Θα σε σώσω ό,τι κι αν γίνει Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και Αναγνώστης 2014, Να με αντέχεις, Ξυπόλυτοι Ήρωες, Αναγνώστης 2015 και 2016 αντίστοιχα, Κύριε Χρόνε, σου έχω πολλά παράπονα, Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2015, Ταξίδι με την Οδύσσεια, Η Μαρμελαδού και Ξυπόλυτοι Ήρωες Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2016, Η εξωγήινη μαμά μου Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2022.
Το εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά Il piccolo musicista, που δημιούργησε μαζί με τον εικονογράφο Σβετλίν Βασίλεβ, κυκλοφορεί από τις ιταλικές εκδόσεις Kite Edizioni και στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.
Η συγγραφέας μελέτησε το έργο της Άλκης Ζέη κι έχει δώσει δύο κείμενά της,
Άλκη Ζέη: το παιδικό βλέμμα στην Ιστορία και στην πολιτική, στον συλλογικό τόμο του Ιδρύματος Νίκος Πουλαντζάς «1821-2021: Μνήμες τεχνών-θραύσματα ιστορίας» (Αθήνα: Νήσος 2021) και
Άλκη Ζέη: οι κοινωνικές ανισότητες στο σχολείο και η παιδαγωγική της αντίστασης, (http://epub.lib.uoa.gr/index.php/kritekp/article/view/2305/1980, περιοδικό Κριτική Εκπαίδευση).
Κλείνοντας μπορούμε να πούμε ότι η Αλεξάνδρα Μητσιάλη, μετά από την πολυετή παρουσία στις εκδόσεις με βιβλία που διακρίθηκαν με κρατικά βραβεία, κατατάσσεται ψηλά στη λίστα των συγγραφέων της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
Αλεξάνδρα Μητσιάλη σε ευχαριστούμε για όλα όσα προσφέρεις στο αναγνωστικό κοινό, στα παιδιά και στους νέους, που πιστεύεις πως υπάρχει ελπίδα και αξίζει τον κόπο να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο.
