Θεραπεία με βότανα

Οι παθήσεις των νεφρών αποτελεί την τρίτη συχνότερη πάθηση, μετά από τις ουρολοιμώξεις και τις παθήσεις που σχετίζονται με τον προστάτη.

Μπορεί να είναι οξείες αλλά ενδεχομένως να είναι και χρόνιες, σε κάθε περίπτωση απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή κατά την θεραπεία τους. Ωστόσο από τα αρχαία χρόνια, οι άνθρωποι είχαν βασιστεί στις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων, τα οποία είχαν ευεργετική δράση στις διάφορες παθήσεις του οργανισμού, ενώ αναζητούσαν μέσω της βοτανολογίας εναλλακτικές θεραπείες για την αντιμετώπιση παθήσεων του πεπτικού και των νεφρών.

Αγριάδα (Agropyron repens L, Tritium repens L)
Περιέχει τριτικίνη, γλίσχρασμα, πυριτικό οξύ, κάλιο, ινοσιτόλη, μανιτόλη, γλυκοσίδη, μια αντιμικροβιακή ουσία. Είναι μαλακτικό χωρίς παρενέργειες, αυξάνει την διούρηση, διευκολύνοντας τη λειτουργία των νεφρών και δρά ως αντιμικροβιακό. Η αγριάδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ουρικές λοιμώξεις όπως η κυστίτιδα, η ουρηθρίτιδα και η προστατίτιδα. Είναι ευεργετικό σε περιπτώσεις διόγκωσης του προστάτη αδένα. χρησιμοποιείται για νεφρόλιθους , χολολιθίαση και ψαμμίαση (άμμο στα νεφρά).
Εκουϊζέτο (Equisetum)
Ένα από τα πιο ξεχωριστά βότανα είναι το εκουϊζέτο (ή αλλιώς πολυκόμπι) το οποίο έχει μεγάλη θρεπτική αξία και διακρίνεται για τις ευεργετικές του ιδιότητες. Θεωρείται πως είναι αιμοστατικό, αντισηπτικό, τονωτικό των ιστών και διουρητικό. Λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας του σε διοξείδιο του πυριτίου και σε μεταλλικά ιχνοστοιχεία (κάλιο, μαγγάνιο, θειάφι και μαγνήσιο), θεωρείται πως επιδρά θετικά σε περιπτώσεις φλεγμονώδους ή μεγενθυμένου προστάτη, κυστίτιδας και πετρών του ουροποιητικού. Η αιμοστατική (στυπτική) του δράση θεωρείται πως μπορεί να ωφελήσει στη περίπτωση του έλκους του στομάχου. Η μεγάλη του περιεκτικότητα σε διοξείδιο του πυριτίου έχουν οδηγήσει αρκετούς ερευνητές να το θεωρούν ωφέλιμο σε περιπτώσεις αρτηριοσκλήρωσης.

Αγκινάρα (Cynara scolymus L)
Τα συστατικά της αγκινάρας και ιδιαίτερα όσα περιέχονται στη ρίζα, τα φύλλα και τα κοτσάνια είναι διουρητικά κι αυτός είναι ο κύριος λόγος που θεωρείται εξαιρετικά αποτελεσματική κατά της οξείας και χρόνιας νεφρίτιδας. Επίσης καταπολεμά τις πέτρες στα νεφρά. Η χρήση της στην Ελλάδα για τη σωστή λειτουργία των νεφρών έχει πολύ βαθιές ρίζες, αλλά ακόμα και σήμερα είναι ιδιαίτερα δημοφιλής κυρίως στα Επτάνησα, όπου την βράζουν σε λευκό κρασί για να παρασκευάσουν ένα αποτελεσματικό παραδοσιακό αφέψημα. Ως διουρητικό αυξάνει τη διούρηση και κατ’ επέκταση καθαρίζουν τα ούρα και τελικά τα νεφρά.

Επιλόβιο (Epilobium parviflorum)
Η κύρια φαρμακευτική ιδιότητα του επιλόβιου είναι η αντιμετώπιση όλων των διαταραχών του προστάτη, των νεφρών και της ουροδόχου κύστης. Η αντιβακτηριδιακή, αντιφλεγμονώδη, αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική του δράση το καθιστά αποτελεσματικό σε υπερπλασία προστάτη και αντιμετωπίζει τα συμπτώματα που εμφανίζονται μετεγχειρητικά. Αποτελεσματικό στη κυστίτιδα και στη νεφρίτιδα, ωφελεί επίσης σε προβλήματα ακράτειας ούρων. Λαμβάνεται ως αφέψημα, αλλά επιπλέον οι νεαροί βλαστοί του βράζονται και τρώγονται όπως τα σπαράγγια.
Καλαμπόκι(Zea mays L)
Από τα πιο δημοφιλή όπλα της φύσης με δράση κατά της νεφρολιθίασης. Αποτελεσματικό και για τον έλεγχο του αυξημένου ουρικού οξέως. Η πολύτιμη διουρητική του δράση το έχει καταστήσει ιδιαίτερα δημοφιλές ως φυτικό ‘φάρμακο’ κατά της ψαμμίασης (πέτρες στα νεφρά), των πετρών του ουρικού οξέος, αλλά και στην ψαμμίαση οξαλικού ασβεστίου. Καταπραΰνει τη φλεγμονή των ουροποιητικών οδών, τη νεφρίτιδα, την κυστίτιδα και την πυελονεφρίτιδα. Επίσης καταπολεμά τις μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος και την δυσουρία. Ως ενεργό μέρος θεωρούνται τα ‘μαλλιά’ του καλαμποκιού.
Τσουκνίδα (Urtica dioica L.)
Τα φύλλα, η ρίζα και οι σπόροι αποτελούν τα χρήσιμα μέρη του φυτού στη Βοτανοθεραπεία. Καταλύει το ουρικό οξύ και γι’ αυτό θεωρείται πολύτιμο στη νεφρίτιδα, στη κυστίτιδα και στις πέτρες των νεφρών. Είναι διουρητικό και εκτός από αφέψημα, μπορούμε να προσλάβουμε το βότανο και στη μορφή νωπού χυμού. Πολύ διαδεδομένο ανάμεσα στους παλιούς πρακτικούς γιατρούς της Ηπείρου, οι οποίοι σύστηναν ρόφημα από κοπανισμένους σπόρους τσουκνίδας. Σε πολλά χωριά της Κρήτης την βράζουν και την τρώνε, ακριβώς όπως τα χόρτα.
Μαϊντανός (Petroselinum crispum)
Ιδιαίτερα αγαπητό βότανο, πολύτιμο στη μαγειρική και γνωστότατο για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Αποτελεί άριστο διουρητικό και χρησιμοποιείται σε όλες τις παθήσεις του ουροποιητικού, τις πέτρες στα νεφρά, την ουρηθρίτιδα ή στένωση της ουρήθρας, στη κυστίτιδα και στην ουρική αρθρίτιδα.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων είναι συνήθως επαρκείς όσον αφορά την πρόληψη ασθένειας και τη σωστή λειτουργία των νεφρών μακροπρόθεσμα, ίσως ακόμα και στην ανακούφιση συμπτωμάτων σε ενδεχόμενη ήπια εκδήλωση νόσου, σε καμία περίπτωση όμως δεν υποκαθιστούν την θεραπευτική αγωγή που έχει συστήσει εξατομικευμένα ο θεράποντας ιατρός. Σε καμία περίπτωση δεν δρουν ως μαγικά χαπάκια, αλλά μάλλον ενεργούν συνεργιστικά, αλληλεπιδρώντας και με μια πληθώρα άλλων μικροθρεπτικών συστατικών που είναι παρόντα σε μια πλήρη διατροφή.

Περισσότερα θέματα για την Υγεία: πατήστε εδώ …

Πηγές και αναφορές :
https://athensurology.gr
www.kidney.org/atoz/content/herbalsupp
https://www.mednutrition.gr